وقتی مامان بزرگ بود خیالت راحت بود که یه نفر هست که در خونش همیشه به روت بازه
وقتی مامان بزرگ بود پاتوق شب های جمعه ت معلوم بود و
مجبور نبودی از زور بیکاری خیابونا رو گز کنی
وقتی مامان بزرگ بود بساط چایی عصرونه همیشه به راه بود
وقتی مامان بزرگ بود خیالت راحت بود که وقتی از مدرسه برمیگردی و مامانت خونه نیستو کلیدم نداری یه نفر هست که در خونش همیشه به روت بازه
مامان بزرگ که بود هنوز یه نفر بود که وقتی با مامانت دعوا کردی طرف تو رو بگیره
وقتی مامان بزرگ بود حواست بود که نمازتو سر وقت بخونی.حواست جمع بود که نماز صبحت قضا نشه.اخه مامان بزرگ همیشه میگفت هرکسی که نماز صبحش قضا میشه باید منتظر یه اتفاق بد تو اون روز باشه
وقتی مامان بزرگ بود یعنی یه نفر مثه مامانت بود که همیشه نگرانت باشه.یعنی یه مامان دیگه هم داشتی
مامان بزرگ که بود همیشه شبای قدر یه کسی رو داشتی که وقتی مامانت حال نداره بره مسجد تو با اون بری
وقتی مامان بزرگ بود یکی بود که هر روز صب تلفن بزنه خونتون و تو به جای خوابیدن تا لنگ ظهر ساعت ده از خواب پاشی
وقتی مامان بزرگ بود تلوزیون خونش همیشه با صدای بلند روشن بود
مامان بزرگ که بود هرسال ماه رمضون لا اقل یکی بود که واسه افطار بری خونش و میرزا قاسمی و اش ترشی بخوری
وقتی مامان بزرگ بود هفته ای یه بارم که شده نون گرم محلی میخوردی
وقتی مامان بزرگ بود یکی بود که وقتی با مامان بابات قهر کردی به جای اینکه بری تو اتاقو درو محکم ببندی بری خونش
وقتی مامان بزرگ بود همیشه تو خونه کشمش سبز بود که با چایی بخوره
وقتی مامان بزرگ بود یه نفر بود که همه سریالای تلوزیونو دنبال کنه و وقتی یه قسمتشو ندیدی اون برات تعریف کنه
وقتی مامان بزرگ بود قاب عکسش روی دیوار نبود...
وقتی مامان بزرگ بود همه چی با الان فرق داشت
همه چی خیلی خوب بود
ولی حیف که دیگه نیس...
همیشه فک میکردم ادمایی که پدر مادرشونو بعد از رفتن یکیشون تنها میذارن فقط تو فیلمان
ولی حالا دور و برم پر شده از این ادما...